Rotterdamse haven moet aan de slag met de transitie om leidend te blijven

De haven van Rotterdam staat voor de grootste uitdaging uit haar geschiedenis. Na jarenlang te hebben geprofiteerd van de open overslag van steenkool, ertsen, aardolie en gas, de aanwezigheid van een uniek petrochemisch complex en van drie grotendeels geautomatiseerde containerterminals, moet nu worden overgestapt op andere energiedragers, zoals elektriciteit en (groene) waterstof. Het blijkt uitermate moeilijk om deze transitie op gang te krijgen. Dit stelt Harry Geerlings in zijn afscheidscollege op 10 februari bij de Erasmus Universiteit Rotterdam. De opgave voor Rotterdamse haven kent een enorme omvang. Voor kenners van de haven was 30 jaar geleden al bekend dat deze uitdaging zich zou aandienen. De bouw door Shell van de grootste waterstoffabriek van Europa op Maasvlakte-2 wordt gezien als een schoolvoorbeeld van succesvol transitiedenken en doen, maar als deze fabriek straks in bedrijf is zal deze slechts in 20% van de waterstofbehoefte van de eigen raffinaderij kunnen voorzien.