Frits van Oostrom over veertig jaar hoogleraarschap: ’Het gaat om het ontdekken van schoonheid’

Universiteitshoogleraar Frits van Oostrom. Foto: Ed van Rijswijk Universiteitshoogleraar en neerlandicus Frits van Oostrom neemt op 12 mei afscheid van de Universiteit Utrecht. In zijn werkkamer in de Utrechtse binnenstad blikt hij terug op veertig jaar hoogleraarschap. Hij vertelt over zijn liefde voor literatuurgeschiedenis en de mensen die deze in hem hebben aangewakkerd. En over de vos Reynaert, die altijd weer ergens opduikt. De invloed van meneer De Zoeten. Van Oostrom groeide naar eigen zeggen op in een boekenmilieu. Maar hoewel zijn vader neerlandicus was, begon het Nederlands pas echt voor hem te leven op de middelbare school. Op het Stedelijk Gymnasium in Leiden trof hij meneer De Zoeten, leraar Nederlands. "Een markante leraar, die fantastisch lesgaf over literatuur. Via de literatuur leerde je en passant de Nederlandse taal gebruiken. Dat was zijn filosofie, denk ik." "Ik leerde in zijn lessen over Reve en P.C. Hooft en ja, ook over de vos Reynaert. Vandaag de dag is dat andersom: de focus ligt bij Nederlands op taalvaardigheid en de literatuur is meer aan de zijlijn komen te staan. Daardoor is het plezier een beetje uit het vak Nederlands is verdwenen, volgens mij. De Zoeten won mij met zijn lessen echt voor het vak." De middeleeuwen hebben ons niets mooiers geschonken dan de universiteit. Mooier zelfs dan kathedralen. Frits van Oostrom Gepuzzel met Middelnederlands. Net als zijn vader en meneer De Zoeten, studeerde ook Van Oostrom Nederlands in Utrecht. Hier verdiepte hij zich steeds meer in middeleeuwse literatuur. "Ik vond de technische kant van mediëvistiek interessant. Het gepuzzel. Wat betekenen die oude woorden?